12. Ceza Dairesi 2017/11548 E. , 2019/8141 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK"nın 63. maddesi uyarınca mahsubuna karar verilmemiş ise de, bu husus infaz aşamasında değerlendirilebileceğinden bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında, sanığın tutuklama ve tahliye tarihlerinin yazılmaması mahallinde ilavesi mümkün yazım eksiği olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, saat 18.15 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahal dışında, iki yönlü, virajlı, asfalt kaplama yolda seyretmekte iken, olay mahalline geldiğinde karşı şeride geçerek karşı yönden gelmekte olan müteveffa sürücü ... yönetimindeki otomobil ile çarpışması sonucu iki kişinin ölümü ve iki kişinin de nitelikli şekilde yaralanmasına neden olduğu somut olayda; savcılık ve yargılama aşamasında sanığın idaresindeki aracın kaza esnasında ortalama 100 km/s civarında olduğuna yönelik beyanı, kaza mahallindeki azami hız limitinin 50 km/s olduğu ve kaza tespit tutanağına göre kamyonetin olması gerekenden ağır olduğuna ilişkin yapılan tespitlere göre, sanığın arka koltuk ve bagaj dahil olmak üzere içi çok miktarda bakkaliye malzemeleri ile yüklü olan kamyonet ile kaza mahallinde belirlenen hız limitinin yaklaşık 2 katı düzeyde hızlı olduğu, dairemiz yerleşik içtihatları göz önünde bulundurulduğunda sanığın eyleminin TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; bir kısım müştekiler ..., ..., ..."nin yargılama aşamasında zararlarının karşılanması nedeniyle sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini bildirdikleri, sanığın sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz tavrının bulunmadığı, sanığın geçmişi nazara alınarak cezada TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı hususları da dikkate alındığında, “Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ile suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak” şeklindeki dosya kapsamına uygun olmayan ve yetersiz görülen gerekçeler ile TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 04/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.