11. Hukuk Dairesi 2018/3602 E. , 2020/239 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 02/03/2016 gün ve 2013/230-2016/90 sayılı kararı bozan Daire"nin 19/02/2018 gün ve 2016/13156 -2018/1166 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Zafer Kazakistan Kargo ile yaptığı taşıma sözleşmesi uyarınca davalı ...Gelişim İç ve Dış Tic. Ltd. Şti."ye ait emtiayı İstanbul"dan Almaatı"ya taşıdığını, 22.000 USD navlun bedeli ve bekleme süresi için araç başına beher günde 150 USD alınacağının kararlaştırıldığını, davalı firma tarafından evrakların eksik düzenlenmesi sebebiyle Kazakistan gümrüğünce geçişe izin verilmediğini, müvekkilinin emtiayı geri getirip 05.07.2013 tarihinde Türkiye Gümrüğünden giriş yaptıktan sonra yediemine teslim ettiğini, 22.000 Usd gidiş navlun ücreti, 22.000 USD geliş navlun ücreti, 27.000 USD bekleme ücreti olmak üzere toplam 71.000 USD tutarındaki faturanın davalıya gönderildiğini, ancak bedellerinin ödenmediğini ileri sürerek şimdilik 126.000 TL"nin faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalılar vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
1-Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiç birisini ihtiva etmeyen diğer karar düzeltme istemlerinin reddi gerekmiştir.
2-Dava, yurt dışı taşıma sözleşmesine dayalı navlun ve bekleme ücretlerinin tahsili istemine ilişkin olup; mahkemece, kendisine yüklenen yükümlülüğü yerine getirmediğinden davacının dönüş navlunu ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
Dairemizce, davacı tarafın malları Türkiye"ye geri getirmesi sebebiyle dönüş navlun ücretini isteyebileceği gerekçesiyle karar, davacı yararına bozulmuştur. Ancak, dava konusu taşıma ilişkisinde davacıya ait iki adet tırın, İstanbul’dan yüklendikten sonra Kazakistan’a ulaştığı, evrakın noksan olması nedeniyle Kazakistan"a girişine izin verilmemesi sebebiyle 23.04.2013 tarihinden 29.06.2013 tarihine kadar Özbekistan"da bekledikten sonra 05.07.2013 tarihinde Türkiye’ye Gürbulak sınır kapısından giriş yaptığı ve daha sonra davacının talebi üzerine Doğu ... Asliye Hukuk Mahkemesince verilen ihtiyati tedbir kararı uyarınca malların tevdi mahalli olarak belirlenen antrepoya konulduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacı dönüş navlunu isteyebilir ise
de taşımaya konu malları İstanbul’a kadar geri getirmediğine göre, dönüş navlunu ücretinin de ancak Ağrı/Doğu ...’a kadar olan kısmını isteyebileceği gözetilerek bir karar verilmesi gerektiğinden, Dairemizin 19.02.2018 tarih 2016/13156 E. 2018/1166 K. sayılı bozma ilamının kaldırılarak hükmün açıklanan bu değişik gerekçeyle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin yerinde görülmeyen diğer karar düzeltme istemlerinin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 19.02.2018 tarih 2016/13156 E. 2018/1166 K. sayılı ilamının kaldırılarak hükmün açıklanan bu değişik gerekçeyle BOZULMASINA, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.