MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca, davalı-... avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, banka tarafından davalı ..."a, 10.11.1998 tarihli tüketici kredi sözleşmesiyle 3.955,62 TL, aynı tarihli kredili mevduat sözleşmesiyle de 2.500,00 TL kredi kullandırıldığını, diğer davalıların da her iki sözleşmeyi müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla imzaladıklarını, davalıların kredi borcunu ödemediğini ileri sürerek tüketici kredisinden kaynaklanan 42.069,25 TL ile kredili mevduat kredisinden kaynaklanan 45.262,62 TL olmak üzere toplam 87.331,87 TL"nın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir.
Davalı ..., kredi sözleşmelerinin sahte olarak düzenlendiğini savunarak davanın reddini dilemiş, diğer davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, uyuşmazlığın kredili mevduat hesabı sözleşmesinden kaynaklandığından bahisle Asliye Hukuk Mahkemesi’ne verilen görevsizlik kararının davacı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 18.09.2013 tarih, 2013/10790 E.-2013/15951 K. sayılı ilamında özetle; 10.11.1998 tarihli kredili mevduat hesap sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebi yönünden verilen görevsizlik kararında isabetsizlik olmadığı, ancak 13.08.1998 tarihli tüketici kredisine yönelik istem yönünden Tüketici Mahkemesi’nin görevli olduğu ve işin esasına girilip, neticesine göre bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiş; mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu kredi sözleşmesindeki imzanın asıl borçlu ..."a ait olmadığından kredi sözleşmesinden dolayı asıl borçlu ile birlikte kefil sıfatı taşıyan diğer davalıların da sorumlu olmadığı kabul edilerek ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekir.
2-Dava, tüketici kredisinden kaynaklanan 42.069,25 TL alacağın tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiş ve kendisini vekil ile temsil ettiren davalı ... lehine 900,00 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmiştir. Oysa ki karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesine göre; “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” Bu düzenleme gereğince, davalı ... lehine reddedilen dava değeri üzerinden hesaplanacak nispi vekalet ücretine hükmedilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. Ne var ki; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HMUK"un 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davacının tüm, davalının ikinci bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenle gerekçeli kararın hüküm fıkrasının dördüncü paragrafında yer alan “Av. Asg. Ücr. Trf. Göre taktir edilen 900,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ödenmesine,” söz ve rakamlarının hükümden tamamın çıkartılmasına, yerine aynen “Davalı ... kendisini vekille temsil ettirdiğinden kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan A.A.Ü.T.’nin 13. maddesi gereğince hesaplanan 4.977,61 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ...’a verilmesine,” söz ve rakamlarının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan 29,20 TL harcın davacıya iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.