8. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3372 Karar No: 2020/10221 Karar Tarihi: 24.02.2020
İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3372 Esas 2020/10221 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık iftira suçuyla suçlandığı davada mahkeme, sanığın iftira suçunu işlemediğini bildiği kimselere suç atmadığını ve T.C. Anayasası'nın 74. maddesi ile garanti altına alınan anayasal şikayet hakkını kullandığını belirterek beraat etmesi gerektiğine ancak yanlış değerlendirme sonucu sanığın mahkum edildiğine karar verdi. Ayrıca, sanığın aynı fiil ile birden fazla kişiye karşı işlemesi nedeniyle cezasından TCK'nın 43/2. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği, fakat yanlış değerlendirme nedeniyle iki ayrı hüküm kurulduğu belirtildi. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydındaki bir önceki hükmün kesin nitelikteki adli para cezasına ilişkin olduğu gözetilmeden tekerrüre esas alındığı için yasaya aykırı olduğu sonucuna varıldı. Kanun maddeleri olarak, sanığın beraat etmesi gerektiği TCK'nın 267/1 maddesi, artırım yapılamaması gerektiği TCK'nın 43/2 maddesi, tekerrürün esas alınması durumunda dikkate alınması gereken hüküm TCK'nın 62/1 maddesi olarak belirtildi.
8. Ceza Dairesi 2018/3372 E. , 2020/10221 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İftira
Gereği görüşülüp düşünüldü: I- İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, dosya kapsamına göre, sanığın iddialarının bir kısım maddi vaka ve somut olgulara dayandığı, iddialarını ispat edememesinin iftira suçunun kanıtı sayılamayacağı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç atmak biçiminde olmayıp T.C. Anayasasının 74. maddesi ile garanti altına alınan anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunması nedeniyle unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, II- Kabul ve uygulamaya göre de; 1- Sanığın iftira suçunu, aynı fiil ile birden fazla kişiye karşı işlemesi nedeniyle cezasından TCK.nın 43/2. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde iki ayrı hüküm kurulması, 2- İftira suçunu fiilin maddi eser ve delillerini uydurarak işlemediği anlaşılan sanık hakkında, TCK.nın 267/2 maddesinin tatbik edilmek suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi, 3- Sanığın adli sicil kaydında yer alan Sinop Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/103 Esas, 2014/325 Karar sayılı ilamının kesin nitelikteki adli para cezasına ilişkin olduğu gözetilmeden tekerrüre esas alınması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.