MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müşteki ..."nün davada taraf sıfatının bulunmaması nedeniyle temyiz hakkı bulunmadığından, sanık ..."ın temyiz istemine hasren yapılan incelemede;
Sanığın eylemleri 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesindeki suçu oluşturduğu halde, aynı Yasanın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından ve sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmekle birlikte hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde gösterilmemiş ise de, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden, belirtilen bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
I-Sanık hakkında 23.02.2012 ve 24.03.2012 tarihlerinde işlediği hırsızlık suçlarına ilişkin kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında 21.03.2012 tarihinde işlediği hırsızlık suçuna ilişkin kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya kapsamına göre hırsızlık suçunun 5237 sayılı TCK"nın 6/1-e maddesi tanımlaması uyarınca gece sayılan zaman diliminde işlendiği kesin olarak tespit edilemediğinden, eylemin gündüz gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, TCK"nın 143. maddesince artırım yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı yasanın 142/1-e maddesi gereğince sonuç cezanın “3 yıl hapis cezası” olarak belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.