Taraflar arasındaki “itirazın iptali“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bergama 2.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne  dair verilen 11.11.2004 gün ve 2004/36 E. 2004/828 K.  sayılı kararın incelenmesi  davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay  13.  Hukuk Dairesinin 15.6.2006  gün ve 2006/6389 E, 2006/9746 K.  sayılı ilamı ile, (...Davacı,  davalıya  çeşitli  zamanlarda  akaryakıt  sattığını, bedelinin  ödenmediğini,  yaptığı  icra  takibine  itiraz  edildiğini ileri sürerek itirazın iptaline  % 40  tazminata karar verilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı, davalıya akaryakıt sattığını iddia etmiş davalı malın alındığını ancak muhasebe kayıtlarında ödendi göründüğünü muhasebeci ve mutemet hakkında ceza davası açıldığını mükerrer ödeme olmaması için takibe itiraz ettiklerini savunmuştur. Gerçektende davalı kurum çalışanları hakkında Bergama Ağır Ceza Mahkemesinin 2003/185 esas sayılı dosyasında nitelikli zimmet suçundan dava açıldığı ve davanın halen derdest olduğu incelenen dosya ile anlaşılmıştır. Borçlar Kanununun 53. maddesine göre hakim, ceza mahkemesinde verilen beraat karariyle bağlı değilse de sabit olan maddi olgularla bağlıdır. Bu durumda ceza davasının sonucu bu davayı  etkileyecek  niteliktedir.  Mahkemece,  ceza  davası  sonucu beklenerek sonuca uygun  bir  karar  verilmesi  gerekirken eksik inceleme sonucu  yazılı  şekilde  hüküm  kurulması  usul  ve  yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü: 
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 17.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.