Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/32098 Esas 2017/3518 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/32098
Karar No: 2017/3518
Karar Tarihi: 28.03.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/32098 Esas 2017/3518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından dolayı mahkum olduğunu açıkladı. Ancak, adli para cezası hükümlerinin doğrudan temyiz edilemeyeceği belirtildi. Mahkeme ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğini belirtti. Kanunlar: 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. madde, ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2014/32098 E. , 2017/3518 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.