Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4921 Esas 2018/7060 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4921
Karar No: 2018/7060
Karar Tarihi: 16.05.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4921 Esas 2018/7060 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık suçuyla yargılandığı bir davada, mahkeme sanık ...'ın temyiz nedenlerinin yerinde görülmediğine karar vererek cezasının onanmasına hükmetmiştir. Ancak, diğer sanıklar ... , ... ve ... hakkında verilen cezalar TCK'nin 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiğinden, tekrar değerlendirilmesi gerektiği karara bağlanmıştır. Ayrıca, sanık ...'in yardım eden sıfatıyla yargılandığı iddiasına rağmen, hukuka uygun şekilde değerlendirilmeyen kanun maddeleri olduğu belirtilmiştir. İptal edilen kanun maddelerinin tekrar değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nin 53. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 39/2-c. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2016/4921 E. , 2018/7060 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre,sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ..., ... ve ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
1-Olay yakalama tutanağına göre güven timlerince durumlarından şüphelenilerek durdurulan sanık ...’ın elindeki siyah renkli poşeti oturduğu koltuğun altına altına attığı ve poşet içerisinden müştekiye ait çalınan malzemelerin çıktığı anlaşılmakla, sanıklar ...., ... ve ...’nin sanık ... ile olay esnasında birlikte hareket ettiklerine ve eylemi birlikte gerçekleştirdiklerine ilişkin savunmalarının aksini ispat edecek şekilde yüklenen suçtan mahkumiyetlerini gerektirir her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince beraatlerine kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-İddianamede sanık ...’nin yardım eden sıfatı ile uygulanması gereken kanun maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nın 39/2-c. maddesinin uygulanması istenildiği halde, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan aynı Kanun’un 37. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
3- T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ...., ... ve ... müdafiinin temyiz sebepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA,16.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.