MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükmün sanık müdafii, katılan mağdure vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi ve sanık müdafiince incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, 22.11.2017 Çarşamba saat 09.30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kağıdı gönderilmişti.
Katılan mağdure vekilinin, temyiz incelemesinin duruşmalı yapılmasını talep etme hakkı bulunmadığından vaki talebin reddiyle, sanık müdafiin yerinde görülen başvurusuna istinaden duruşmalı yapılan incelemede 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde zincirleme gerçekleşen eylemleri nedeniyle uygulamanın TCK"nın 61/4-5. maddeleri de dikkate alınarak aynı Kanunun 103/2. maddesi uyarınca verilecek cezaya 43. maddenin uygulanması sonucu bulunacak arttırım miktarının 103/6. maddesine göre tayin edilecek cezaya ilave edilmesi suretiyle yapılması gerekirken TCK"nın 103/2, 43/1, 103/6. maddelerinin bu sırayla uygulanması neticesinde eksik cezaya hükmedilmesi,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii, katılan mağdure vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları ile sanık müdafiin duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 43, 62 ve 53. maddelerinin uygulandığı fıkraların çıkartılarak TCK"nın 103/6. maddesinin uygulandığı fıkranın sonuna "Sanığın eylemini bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla işlediği anlaşıldığından, TCK"nın 103/2. maddesi uyarınca belirlenen ceza üzerinden aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca takdiren 1/4 oranında yapılan arttırım miktarı olan iki yıl hapis cezasının TCK"nın 103/6. maddesinin uygulanması sonucu bulunan cezaya eklenerek sanığın 17 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına" ve hükümden çıkartılan diğer fıkraların yerlerine de sırasıyla "Cezanın sanığın geleceği üzerindeki muhtemel etkileri dikkate alınarak TCK"nın 62. maddesi gereğince ceza takdiren 1/6 oranında indirilerek sanığın neticeten 14 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" ve "Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.