Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/8434 Esas 2016/2741 Karar Sayılı İlamı

Davacı, mursinin, geçirmiş olduğu iş kazası sonucu maluliyet oranının % 12,2 olduğuna iş kazası geçirdiği tarihten ölüm tarihine kadar kazanılan maluliyet maaşının tespitine ve fazlaya dair hakkı saklı kalmak koşuluyla 1 TL "nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R






1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacılar ,murisleri ’in 26.12.2002 tarihinde iş kazası geçirdiğini, iş göremezlik oranının tespitini, davacılara kaza tarihinden itibaren murisin ölüm tarihine kadar hak kazanılan maaşların tespiti fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.00 TL’nin tahsilini talep etmektedir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, davacılar murisinin 26.12.2002 geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle uğradığı iş göremezlik oranının % 12,2 olduğunun tespitine, davacıların murisine bağlanması gereken gelirin terekeye dahil olmaması nedeniyle bu talebin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, SGK ‘nun 28.10.2004 tarihli raporunda davacının 26.12.2002 tarihinde geçirdiği kazanın 506 SK nun 11/A-a maddesi uyarınca iş kazası olduğunun belirtildiği, davacılar murisinin 24.03.2004 tarihinde sürekli iş göremezlik geliri bağlanmasını talep ettiği , Kurumun % 0 sürekli iş göremezlik derecesi tespit edilmesi nedeniyle gelir bağlamadığı, tazminat dosyasında alınan raporlar sonucuna göre murisin 26.12.2002 tarihinde geçirdiği iş kazasından dolayı %12,2 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda davacılar murisi için iş göremezlik oranın %12.2 olarak belirlenmesi usul ve yasaya uygun olmakla birlikte, mirasçıların ikinci talebi olan iş göremezlik geliri bağlanmasına dair taleplerinin terekeye dahil olmaması yönünden Kurum yönünden reddedilmesi doğru olmamıştır.


Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davacı"ya iadesine
24.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.