Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5979 Esas 2017/6318 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5979
Karar No: 2017/6318
Karar Tarihi: 31.05.2017

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5979 Esas 2017/6318 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların köy merasına tecavüz ettiklerinin anlaşılması sonucunda atılı suçlardan mahkumiyetlerine karar verilmedi ve sanıklar beraat etti. Ancak, TCK'nun 154/2. maddesinde düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarında bir değişiklik yapılmadığı göz önünde bulundurulmadan beraat kararı verilmesi bozuldu. Ayrıca, sanıklardan biri hakkındaki hüküm temyiz edildiğinde, sanığın hükümden sonra vefat ettiği belirlendi ve hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu sebeple hüküm bozuldu ve 5237 sayılı TCK'nun 64. maddesi gereğince hukuki durum değerlendirildi. Kararda, TCK'nun 154/2. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nun 64. maddesi açıklayıcı bir şekilde yer almaktadır.

8. Ceza Dairesi 2016/5979 E. , 2017/6318 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Oluşa, dosya kapsamına, mahkemece yapılan keşfe, keşifte dinlenen mahalli bilirkişi beyanlarına ve bilirkişi raporlarına göre, sanıkların köy merasına tecavüz ettiklerinin anlaşılması karşısında, atılı suçlardan mahkumiyetleri yerine, 6360 sayılı Yasa ile; TCK.nun 154/2. maddesinde düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarında bir değişiklik yapılmadığı da gözetilmeden, yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
2- Sanık ... hakkında verilen hükmün temyiz incelemesinde;
UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre sanığın hükümden sonra 21.10.2015 tarihinde vefat ettiğinin belirtilmesi karşısında; bu husus araştırılarak, 5237 sayılı TCK.nun 64. maddesi gereğince hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 31.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.