Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Takip dayanağı ilamda kıdem tazminatının aktin feshi tarihinden, fazla mesai, hafta tatili, bayram-genel tatil ve aylık ücret alacakları yönünden 23.09.2007 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiz üzerinden tahsile karar verildiği tesbit edilmiştir. Buna göre yapılması gereken iş "hakkın doğum tarihinden itibaren birer yıllık devreler halinde mevduata fiilen uygulanan en yüksek faiz oranının tarafların bildirdikleri bankalardan sorulmak suretiyle oluşacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda , hesaplamanın hangi bankanın faiz oranları esas alınarak yapıldığı belli olmadığı gibi mahkemece ilgili bankalardan fiili uygulamalarını gösteren faiz oranları sorularak dosya içine konulmadığından bilirkişi raporu Yargıtay denetimine de elverişli değildir. O halde eksik inceleme ile denetim imkanı bulunmayan bilirkişi raporuna dayalı olarak yazılı şekilde sonuca gidilmesi isabetsizdir.
Öte yandan kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, vekalet ücreti, harç ve yargılama gideri alacakları ile anılan alacakların işlemiş faizlerinin iptali sonucunu doğurur şekilde hüküm tesisi de doğru değildir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının KISMEN kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 09.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.