Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1223 Esas 2020/2092 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1223
Karar No: 2020/2092
Karar Tarihi: 18.06.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1223 Esas 2020/2092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık yağma suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelendiğinde suçun sanık tarafından işlenmiş olduğu kabul edilmiştir. Ancak, suçun birlikte işlendiği diğer sanıkların yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine eşit olarak tahsiline karar verilmesi hatalı bulunmuştur. Bu nedenle karar bozulmuş ve yargılama giderlerinin ayrı ayrı alınması kararı verilmiştir.
Ayrıca, sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydında hükme esas alınan sabıka dışında başka bir sabıkasının bulunmaması sebebiyle tekerrür hükümlerinin uygulanması değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle karar tebliğnameye aykırı olarak bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi ve eklenen fıkra
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. ve 326/2. maddeleri

6. Ceza Dairesi 2018/1223 E. , 2020/2092 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-) Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanması yönünden 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı olarak "Eşit olarak tahsiline" şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasından “Sanıktan eşit olarak tahsiline” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” tümcesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-) Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanması yönünden 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Dosyaya yansıyan adli sicil kaydında hükme esas alınan sabıka dışında tekerrüre esas başkaca sabıkası bulunmayan sanık ... hakkında; tekerrüre esas alınan Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesi’nin 21.04.2011 gün ve 2011/51 Esas, 2011/86 sayılı kararına konu 5237 sayılı TCK’nin 151/1 kapsamındaki mala zarar verme suçunun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının değerlendirilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının korunmasına, 18.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.