Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyetlerine

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar ..., ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin ve sanık ...’ün yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taş ocağında işçi olarak çalışan katılanın kaynak işi yapmak için çıktığı merdivenden düşerek hayat fonksiyonlarını ağır (6) derecede etkileyecek nitelikte kırık oluştuğu ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak şekilde yaralandığı, inşaat mühendisi sanıklar ... ve ..."nin Erdek Granit Sanayi Ticaret Limited Şirketinin ortakları olduğu, inşaat mühendisi sanık ...’ün ise olay tarihinde şirket adına işletilen taş ocağı işletmesinin müdürü olduğu olayda;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.10.2009 tarihli ve 2009/1-85/242, 08.06.2010 tarihli ve 2010/1-35/140 sayılı kararlarında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda, sanıklar arasında menfaat çatışması oluştuğunun kabulü gerektiğinden, aynı suçtan yargılanan ve kusurlu olduğu iddia olunan sanıklar arasında menfaat çatışması bulunduğu nazara alınarak sanıkların ayrı müdafiiler tarafından savunulması gerektiği gözetilmeksizin, aynı avukatın ... ve ... müdafii olarak duruşmaya katılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 152 ve 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38. maddelerine aykırı davranılması,
2-Hükme esas alınan ve olaya ilişkin alınmış tek bilirkişi raporunda her üç sanığın da asli kusurlu olduğu belirlenmiş ise de şirket ortağı olan sanık ...’ın kolluk ifadesinde iş yerinde bulunan herkese baret, emniyet kemeri ve eldiveni imza karşılığı verdiğini belirttiği, bilirkişi raporunda ise sanığa ait koruyucu malzemelerin verildiğine dair belgenin işyerinde olmadığının tespit edildiği, sanık ...’un gerekli güvenlik tedbirlerinin eksiksiz alındığını belirttiği, diğer sanıkların ise olayın mahiyetini bilen maden mühendisi olan kişiyi işletme müdürü olarak tayin ettiklerini beyan ettikleri, ancak şirkete ait işletme müdürü atanmasına ilişkin sicil gazetesi örneğinin dışında olayla ilintili diğer hiçbir evrağın dosya arasında bulunmadığı, bilirkişi heyetinin katılana ait özlük dosyasını inceledikleri ancak dosya arasına işyerine ait incelenen evrakların dahil edilmediği de görülmekle; cezaların şahsiliği prensibi açısından şirket ortağı olan sanıklar arasında denetleme ve eksiklikleri giderme yükümlülüğüne dair görev dağılımı bulunup bulunmadığının sorulması, olaya ilişkin inceleme raporu düzenlenmiş ise dosya içerisine dahil edilmesinden sonra kusur durumunun şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilmesi amacıyla teknik üniversitelerin inşaat mühendisi ve iş güvenliği uzmanınlarının da dahil olduğu en az 3 kişiden oluşturulacak bilirkişi heyetinden rapor alınmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun buna göre takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi,
Kabule göre ise;
Katılanın vekili aracılığıyla sunduğu dilekçesinde faturalandırılmış ve belgelendirilebilmiş toplam 1,321,33 TL maddi zararın bildirildiği, ancak mahkemece bu zararın yalnız oturumda hazır bulunan sanıklar Hızır ve Ömer vekiline bildirildiği, talimat mahkemesince savunması alınan sanık ...’a ise bu zararı ödeme konusunda imkan tanınmadığı ve belirlenen miktardan haberdar edilmediği anlaşıldığından sanığın zararı gidermesine imkan verilerek, CMK"nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken sanık ... hakkında katılanın maddi zararı giderilmediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup,sanıklar müdafiinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.