5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/19340 Esas 2018/3084 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19340
Karar No: 2018/3084
Karar Tarihi: 26.03.2018

5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/19340 Esas 2018/3084 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, bir kişinin 5607 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hüküm giydiği ve hükümlülük, müsadere ve aracın müsadere talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Ancak hüküm sırasında, uygulanacak olan kanun maddesi değiştirilerek yanlış bir kanun maddesi gösterilmiş, ayrıca altsoyu üzerindeki velayet haklarına koşullu salıverilme kararı verilmesi gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 sayılı Yasanın 3/18, 6455 sayılı Yasa'nın yerine 6545 sayılı Yasa'nın uygulanması, TCK.nun 52. maddesi, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi (özellikle 1. fıkrasının (c) bendi) ve 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi. Hüküm düzeltilirken de 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. maddeleri tatbik edilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2016/19340 E. , 2018/3084 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsadere talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi uyarınca hüküm kurulması sırasında uygulanması gereken ve anılan maddede değişiklik yapan 6455 sayılı Yasa yerine 6545 sayılı Yasanın gösterilmesi ve doğrudan verilen adli para cezasının günlüğü 20 TL üzerinden hesaplanması sırasında tatbik maddesi olan TCK.nun 52. maddesinin fıkrası gösterilmeksizin 52. maddesi olarak yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ile yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine" ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.