Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11922 Esas 2020/1588 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11922
Karar No: 2020/1588
Karar Tarihi: 05.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11922 Esas 2020/1588 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmediği ancak; 1- Sanığın suçu işlemesinin ardından müştekinin zararını tamamen gidermesi nedeniyle ceza indirim oranı yanlış hesaplanarak fazla ceza verilmesi, 2- TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararlarının dikkate alınmaması sebebiyle hükmün bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesi: \"Hırsızlık\" suçu
- TCK'nın 168/2. maddesi: Ceza indirimi oranlarını belirleyen fıkra
- TCK'nın 53. maddesi: \"Maddi durumun değerlendirilmesi\" başlıklı madde
17. Ceza Dairesi         2019/11922 E.  ,  2020/1588 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1- Sanığın hırsızlık suçunu tamamladıktan sonra fakat bu nedenle hakkında kovuşturmaya başlanmadan önce müştekinin zararını tam olarak giderdiğinin anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 01.03.2016 tarih. 2015/2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere 5237 sayılı TCK"nun 168/1. maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/2 oranında indirim yapılmak suretiyle, sanık hakkında fazla ceza tayini,
    2- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 05/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.