MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 10/04/2013 tarihinde davalı şirket nezdinde kamyon şoförü olarak işe başladığını ve davalı şirketin müvekkilinin iş akdini haksız ve önelsiz olarak feshettiği 14/06/2014 tarihine kadar kesintisiz olarak çalıştığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle yıllık izin ücret talebinin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının hafta tatili ücreti alacağının olup olmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.4857 sayılı Yasanın 46. maddesinde bu kanun kapsamına giren işyerlerinde, işçilere tatil gününden önce 63"üncü maddeye göre belirlenen işgünlerinde çalışmış olmaları koşulu ile yedi günlük bir zaman dilimi içinde kesintisiz en az yirmi dört saat dinlenme (hafta tatili) verileceği bildirilmiştir. Yirmi dört saat dinlenmenin haftanın pazar günü dışında başka bir gününde kullandırılması olanaklıdır.Somut uyuşmazlıkta; davacı taraf dava dilekçesinde haftada yedi gün çalıştığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, mevcut tanık beyanlarından davacının tüm hafta tatillerinde çalıştığının esas alındığı belirtilerek hafta tatili ücreti tespit edilmiştir. Ancak, yapılan bu değerlendirme hafta tatili alacağı yönünden yeterli değildir. Dinlenilen davacı tanıklarından Hüseyin Gönen’ in “ hafta sonu çalışırdık, ayda dört gün izin kullanırdık “ şeklinde Levent Töngür’ ün ise “pazar günleri çalışılırdı, haftanın 7 günü çalışılırdı. Ayda 4 gün izin kullanılması gerekirdi ancak davacı kullanamıyordu.” şeklinde beyanda bulundukları görülmekle tanık Hüseyin Gönen beyanının kendi içerisinde çeliştiği görülmektedir. Bu nedenle, tanıklar yeniden çağrılarak hafta tatili çalışması yönünden yeniden beyanları alınarak çelişki giderilmeli ve sonucuna göre tüm dosya kapsamıyla birlikte değerlendirme yapılmalıdır.Eksik inceleme ile yazılı şekilde verilen karar hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.