MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının, davacı kooperatifin üyesi olduğunu, ancak 2004 yılı Nisan ayı ile 2006 yılı Ekim ayı arasındaki aidatlarını ödemediğini ileri sürerek, 10.000 TL"nin aylık %10 temerrüt faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında ıslahla talebini 24.750 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, kooperatife borcunun bulunmadığını, kooperatifin hukuk dışı işleri nedeniyle suç duyurusunda bulunulduğunu, aidatları imalata yansıtmadığını, inşaatların yapımının 1999 yılında bırakıldığını, ortada fiilen bir kooperatif bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı müflis kooperatifin davalıdan 2004 yılı Nisan ayı ile 2006 yılı Ekim ayı arası döneme ilişkin toplam 24.750,00 TL aidat alacağı bulunduğu gerekçesiyle, 10.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren, 14.750,00 TL"nin ise ıslah tarihinden itibaren %50 fazla yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Dava, aidat alacağı istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne ve alacağın bir kısmına dava tarihinden, diğer kısmına ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranının %50 fazlası üzerinden hesaplanacak faiz miktarıyla tahsiline karar verilmiştir. Oysa, 6098 sayılı TBK"nın 120/2. maddesinde, sözleşme ile kararlaştırılacak yıllık temerrüt faizi oranı, yasal faiz oranının yüzde yüz fazlasını aşamaz denilmektedir. Yani, taraflar arasında daha fazla bir oran kararlaştırılmış ise, yasal faiz oranının %100 fazlası üzerinden faiz miktarına karar verilebilecektir. Bu nedenle, taraflar arasında sözleşme niteliğinde olan kooperatif genel kurulunca belirlenen aylık % 10 temerrüt faizi oranı da dikkate alındığında, bahsi geçen hüküm gereği yasal fazin % 100 fazlası üzerinden hesaplanacak temerrüt faiz miktarına karar verilmesi gerekirken, temerrüt faiz oranının yasal faiz oranının % 50 fazlası olarak uygulanması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın HUMK’nın 438/VII maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalının tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, mahkeme kararının hüküm bölümünün birinci bendinde yer alan “%50” oranının hükümden çıkarılarak, yerine “%100” oranının yazılmasına ve kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.