14. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1882 Karar No: 2017/4631 Karar Tarihi: 05.06.2017
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/1882 Esas 2017/4631 Karar Sayılı İlamı
14. Hukuk Dairesi 2017/1882 E. , 2017/4631 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 15.05.2015 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen karara karşı karar düzeltme talebinin reddine dair verilen 06.02.2017 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Davacı, dava konusu 304 parselin 920/38675 payının önalım hakkına dayalı olarak tapu iptali ve adına tescili isteminde bulunmuştur. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmü, davalı vekili Av. ... 08.08.2016 tarihli dilekçesi ile temyiz etmiş, 14.11.2016 tarihli dilekçesi ile de ""temyiz incelemesi talebinden vazgeçtiklerini"" beyan etmiştir. Dairemizin 07.12.2016 tarih, 2016/15555 E.- 10202 K. sayılı ilamı ile ""feragat nedeniyle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine"" karar verilmiştir. Davalı vekili, 19.01.2017 tarihli dilekçesi ile ""sehven temyiz incelemesi talebinden vazgeçtiklerini"" beyan ederek karar düzeltme isteminde bulunmuş, mahkemece 06.02.2017 tarihli ek karar ile ""karar düzeltme talebinin reddine"" karar verilmiştir. Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir. Mahkeme kararlarının onanmasına ya da bozulmasına ilişkin Yargıtay ilamlarına karşı yapılan karar düzeltme talebinin incelenmesi görevi kararı veren ilgili Daireye aittir. Bu nedenle karar düzeltme talebine ilişkin olarak ilgili Dairece karar verilmesi gerekir. Açıklanan nedenlerle mahkemenin karar düzeltme istemini içeren dilekçenin reddine ilişkin 06.02.2017 tarih, 2015/383 E.- 2016/440 K. sayılı ek kararı kaldırılarak işin incelenmesine geçildi. Somut olayda, davalı vekili Av. ... tarafından temyiz talebinde bulunulmasından sonra temyiz incelemesi talebinden vazgeçilerek ""temyizden feragat"" beyanında bulunulmuş, vekilin Bursa 23. Noterliğinin 18.03.2014 tarih, 5290 yevmiye numaralı vekaletnamesinde de temyizden feragat yetkisi bulunduğu anlaşılmakla Dairemizce temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. HMK"nın 311. maddesi gereğince feragat kesin hükmün sonuçlarını doğuracağından dairemizin dilekçenin reddine ilişkin ilamında düzeltilmesi gereken bir yön bulunmadığından, HUMK’nun 440. maddesindeki nedenlerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, yerel Mahkemenin 06.02.2017 tarihli ek kararının kaldırılmasına, davalı vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde öngörülen hususlardan hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin ise REDDİNE, peşin yatırılan karar düzeltme harcının istek halinde iadesine, 05.06.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.