Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/24 Esas 2017/1150 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 08/05/2015 tarihli 2015/64 esas ve 2015/98 sayılı kararı ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 04/12/2015 tarihli 2015/5018 esas ve 2015/33150 sayılı kararı ile, "Kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanığın savunmasının aksine, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan soruşturması ayrılan şüpheli ..."de ele geçen uyuşturucu maddeyle ilgisi olduğuna ilişkin, bu kişinin soyut beyanı dışında, kuşkuyu aşan kesin ve yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükmü kurulması," gerekçesiyle bozulduğu, İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 15/03/2016 tarihli 2016/24 esas ve 2016/70 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02/12/2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un Geçici 10. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07/12/2016 tarihli 2016/976 esas 2016/1130 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle yapılan incelemede, sanıktan ele geçirilen uyuşturucu madde bulunmaması, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrı soruşturma yapılan ..."de ele geçirilen uyuşturucu maddeyle ilgisi olduğuna ilişkin, adı geçenin soyut beyanı dışında kuşkuyu aşan kesin ve yeterli delil bulunmaması karşısında, direnme kararı yerinde görülmediğinden, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesinin uygun olacağı düşünülmüştür.
1- Dairemizin 04/12/2015 tarihli 2015/5018 esas ve 2015/33150 karar sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık olmadığı anlaşıldığından; İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 15/03/2016 tarihli 2016/24 esas ve 2016/70 karar sayılı direnme kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun"un Geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,22.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.