MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri ibraz etmemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya; "Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez" cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna; (1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. (2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar kararına direnilen daireye gönderilir. (3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir" biçiminde geçici 10. madde eklenerek direnme üzerine gelen, halen Ceza Genel Kurulunda bulunan ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların da kararına direnilen daireye gönderileceği belirtilmiş olup dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca dairemize gönderilmiş olması üzerine dosya yeniden okunarak gereği görüşülüp düşünüldü;
Bakırköy 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.06.2013 tarih ve 2013/240-458 esas ve karar sayılı direnme kararı yerinde olduğundan kabulü ile Dairemizin 13.02.2013 gün ve 2011/1144 esas, 2013/2324 sayılı bozma ilamının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
“Defter ve belgeleri ibraz etmemek” suçundan açılan kamu davasında, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 4369 sayılı Yasa ile değişik 213 sayılı Yasanın 359/a-2. maddesi gereğince uygulama yaptığını belirtip suçun işleniş şekli ve özelliğini gözönünde bulundururak alt sınırdan ayrılarak temel cezayı belirleyen ve sanığın yargılama aşamasında izlenen kişiliği, davranış ve tutumu ile yeniden suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat edinemeyen mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bozma isteyen (1) ve (2) numaralı düşüncelere iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, temel cezayı teşdit gerekçesi, başkaca cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.