Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30277 Esas 2017/3422 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30277
Karar No: 2017/3422
Karar Tarihi: 23.03.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30277 Esas 2017/3422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir kararda, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin direk adli para cezasına çevrildiği ve temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Suç tarihinin yanlış yazıldığı fark edilip düzeltilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri de incelenmiş ancak bozma sebebi bulunmamıştır. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1. ve 119/1-c maddeleri belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2014/30277 E. , 2017/3422 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
04/09/2011 olan suç tarihinin karar başlığında “12/09/2011, 04/09/2011” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesi uyarınca belirlenen 6 ay hapis cezalarından, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca 1 kat artırım yapılırken 12 ay yerine hesap hatası sonucu 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, daha sonraki uygulamaların doğru olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 23/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.