MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan vekilinin yüzüne karşı 14.05.2015 tarihinde verilen hükmü 1412 Sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 02.10.2015 tarihinde temyiz eden katılan vekilinin temyiz isteminin aynı kanunun 317.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre; suç tarihlerinde katılana ait otelde otelin depo sorumlusu olarak görev yapan sanığın 06.09.2014 tarihinden iki hafta kadar önce gece vakti depodan 1400 TL değerinde 5 koli ürünü katılanın bilgisi ve rızası dışında alarak satması, 06.09.2014 tarihinde gündüz vakti 2200 TL değerindeki iki koli ürünü aldığı ancak otel kapısında yapılan kontrolde yakalanması şeklinde gerçekleşen olaylarda, suça konu depo içerisindeki malların zilyetliğinin kendisine devredilmiş olması nedeniyle, sanığın eyleminin hükümden sonra uzlaşma kapsamına alınan TCK"nın 155/2, 43/1. maddelerinde tanımlanan zincirleme şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde iki ayrı hırsızlık suçundan hüküm kurulması,
2-Hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına
Dair Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 155/2. maddesinde tanımı yapılan güveni kötüye kullanma suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.