Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/517 Esas 2017/1133 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

O yer Cumhuriyet savcısının 23.12.2016 tarihli açıklamasına göre temyizinin sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
1- Sanık ..."in yetkilisi olduğu ... İletişim isimli işyerinde müştekinin kimlik bilgileri kullanılarak telefon hattı alındığı iddiası ile açılan davada, sözleşmenin sanığın işyerinde düzenlendiği, imzanın katılana ait olmadığının tespit edildiği ve menfaatin sanığa ait olduğu bu nedenle suçun subut bulduğu gözetilerek, hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek snaığa önödeme önerisinde bulunulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
2- Suça konu abonelik sözleşmesinin dosyada delil olarak saklanması yerine iadesine karar verilmesi,
3- Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin sözleşmenin düzenlendiği 28.04.2010 olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.