Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/2764 Esas 2018/7713 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2764
Karar No: 2018/7713
Karar Tarihi: 21.05.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/2764 Esas 2018/7713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık suçlamasıyla mahkumiyetine karar verilmiş ancak mahkemenin eksik araştırma yaptığı ve sanıkların mental durumunun göz önünde bulundurulmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Sanıkların suça fikir ve eylem birliğiyle katıldığı belirtilerek etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmamıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32. maddesi: Zihin engelli kişilerin hukuki sorumluluklarına ilişkin düzenlemeleri içerir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37. maddesi: Suç işlemeye karar verme ve bu kararı uygulama konusunda birden fazla kişinin fikir ve eylem birliği içinde olması halinde uygulanan madde.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 39. maddesi: Birden fazla kişinin işlediği suçlarda, sanıkların suça katılım derecesine göre farklı cezalar verilmesini düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1-4. maddeleri: Etkin pişmanlık hükmünü düzenler.

13. Ceza Dairesi 2017/2764 E. , 2018/7713 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar ile sanık ... müdafii

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ..."in mahkemece alınan savunmasında soruşturma aşamasında yakalan kişinin kendisi olmadığını, dosyada mevcut önceki ifadelerin ve fotoğrafın kendisine ait olmadığını, evvelce ehliyetini kaybetmiş olduğunu belirtmiş olması karşısında, öncelikle hazırlık aşamasında yakalanan kişinin gerçekte sanık ... olup olmadığının parmak izi, fotoğraf karşılaştırması, tanık beyanı, yazı incelemesi gibi yöntemince araştırılıp sonucuna göre sanık ..."in hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesinin ekinde sunduğu belge ve raporlar ile bu konuya ilişkin beyanları doğrultusunda, bahsedilen raporda belirtilen hastalığının, 5237 sayılı TCK’nın 32. maddesi ışığında, suç tarihinde işlediği eylemin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme (irade) yeteneğini tamamen kaldıracak veya önemli derecede azaltacak nitelikte olup olmadığının araştırılıp yöntemince raporla saptanarak, sonucuna göre sanık ... hakkında hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3- Sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde suça katıldığının anlaşılması karşısında TCK"nın 37. maddesi yerine TCK"nın 39. maddesi ile uygulama yapılması,
4-Diğer sanık ..."un içinde 480 TL para ile nüfus cüzdanı, ehliyet ve çeşitli evrak bulunan cüzdanı çaldıktan sonra mağdur tarafından yakalandığında paranın 350 TL’lik kısmını verdiği, mağdurun 27.10.2008 tarihli oturumda ise parasının kalan kısmını da sorgu sırasında sanıktan aldığını, şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında; sanıklar Ahmet ve Adnan bakımından mağdura kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakat edip etmediği sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiği gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçe ile anılan Kanun maddesinin uygulanmamasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ..."ün temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA ceza süreleri bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son. maddesinin gözetilmesine, 21.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi