Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/19394 Esas 2015/202 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili aleyhine davalı yanca bonoya dayalı olarak icra takibine girişildiğini, müvekkilinin icra müdürlüğüne başvurarak borcu kabul ettiğini, davalının banka hesabına bu borca istinaden para ödemesi yaptığını, ancak bu harici ödemelerin icra dosyasındaki borçtan düşülmediğini ileri sürerek icra takibinden dolayı müvekkilinin davalıya 46.438,00 TL borçlu olmadığının tespitine ve %20 oranında tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ödemelerinin dava konusu bonoya ve icra takibine yönelik olmadığını, başka bir hukuki ilişkiye yönelik olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller sonucunda, davacının takibe konu bononun vade tarihinden sonra muhtelif tarihlerde toplam 44.111,00 TL ödemede bulunduğu, bu ödemelerin başka bir hukuki ilişkiye yönelik olduğunu iddia eden davalının ispat yükünü üzerine aldığı, bu konuda davalı yanca delil ibraz edilmediği gerekçesiyle icra takibine konu 01.09.2011 düzenleme, 15.11.2011 ödeme tarihli 100.000 TL bedelli bononun 44.111 TL"si bakımından davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 14.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.