Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Mersin 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/06/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/463 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca 08/01/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
1-Şüpheli ... hakkında, 26/08/2012 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonucunda, Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 28/10/2013 tarihli, 2012/32409 (29) soruşturma, 2013/15135 esas ve 2013/8451 sayılı iddianamesi ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Mersin 1.Asliye Ceza Mahkemesi"ne kamu davası açıldığı,
2-Mersin 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin kanun yararına bozma istemine konu 29/06/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/463 sayılı kararı ile; kovuşturma şartı gerçekleşmediğinden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226/8.maddesi gereğince kamu davasının durmasına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2-3 maddesi gereğince işlem yapılması için Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı"na müzekkere yazılmasına karar verildiği, kararın 08/09/2017 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği,
3-Dosya arasında bulunan Mersin 1.Çocuk Mahkemesinin 17/03/2009 tarihli ve 2008/17 esas,2009/148 sayılı kararının incelenmesinde;
Mersin 1.Çocuk Mahkemesinin 17/03/2009 tarihli ve 2008/17 esas,2009/148 sayılı kararı ile, sanık ...’nin 23/05/2008 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 31/3, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 4.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanun’un 191/6.maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, karar verildiği, kararın 25/03/2009 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması nedeniyle mahkemenin 22/12/2009 tarihli ve 2009/336 esas, 2009/669 sayılı kararı ile, adli para cezasının aynen infazına karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 226/8. maddesi uyarınca kamu davasının durmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2-3 maddesi uyarınca işlem yapılması yönünden Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı"na müzekkere yazılmasına dair Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/06/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/463 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında evvelce 23/05/2008 tarihinde işlemiş olduğu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu nedeniyle mahkumiyetine, hakkında 5237 sayılı Kanun"un 191/6. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Mersin 1. Çocuk Mahkemesi"nin 17/03/2009 tarihli ve 2008/17 esas, 2009/148 sayılı kararının verilmesini müteakip, adı geçenin tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı hususunun ihbar edilmesi üzerine, Mersin 1. Çocuk Mahkemesi"nin 17/03/2009 tarihli kararının aynen infazına ilişkin aynı mahkemenin 22/12/2009 tarihli ve 2009/336 esas, 2009/669 sayılı kararının verildiği ve söz konusu kararın 29/12/2009 tarihinde kesinleştiği, inceleme konusu dosya dahilindeki suçun ise 26/08/2012 tarihinde işlendiğinin anlaşılması karşısında,
Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/3. maddesinde, "Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu"nun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi kararı verilmiş olup da bu yükümlülükleri ihlal eden kişilerin yargılanmasına devam olunur" şeklindeki düzenleme gereğince, hakkında evvelce tedavi ve denetimli serbestlik kararı verilip yükümlülüğünü ihlal ettiği anlaşılan sanık hakkında, yargılamaya devamla işin esasına girilerek hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/06/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/463 sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ...’nin, 26/08/2012 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonucunda, Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/06/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/463 sayılı kararı ile, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 226/8. maddesi uyarınca kamu davasının durmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2-3 maddesi uyarınca işlem yapılması yönünden Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı"na müzekkere yazılmasına karar verildiği, anlaşılmıştır.
Dosya kapsamına göre, Mersin 1. Çocuk Mahkemesi"nin 17/03/2009 tarihli ve 2008/17 esas, 2009/148 sayılı kararı ile, sanık hakkında evvelce 23/05/2008 tarihinde işlemiş olduğu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle mahkumiyetine, hakkında 5237 sayılı Kanun"un 191/6. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının bildirilmesi üzerine, Mersin 1. Çocuk Mahkemesi"nin aynen infaza ilişkin 22/12/2009 tarihli ve 2009/336 esas, 2009/669 sayılı kararının verildiği ve söz konusu kararın 29/12/2009 tarihinde kesinleştiği, hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine esas suç tarihinin 23/05/2008 olduğu, inceleme konusu karardaki suç tarihinin ise 26/08/2012 olduğu, dolayısıyla incelemeye konu 26/08/2012 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle verilmiş bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının bulunmadığı, bu nedenle 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7.maddenin 3.fıkrasının uygulanmasının sözkonusu olamayacağı anlaşıldığından;
6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7.maddesinde yer alan;
“(1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu"nun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında hâlen denetimli serbestlik veya tedavi kararı uygulananlar bakımından Türk Ceza Kanunu"nun 191 inci maddesi hükümleri çerçevesinde bu tedbirlerin uygulanmasına devam olunur.
(2) Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu"nun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.
(3) Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu"nun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi kararı verilmiş olup da bu yükümlülükleri ihlal eden kişilerin yargılanmasına devam olunur.”
şeklindeki düzenleme karşısında; sanık hakkında incelemeye konu 26/08/2012 tarihli suç nedeniyle daha önce 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına karar verilmediği anlaşıldığından 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7.maddenin 2.fıkrasına göre yargılamaya devam olunarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde kamu davasının durmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi değişik gerekçe ile yerinde görülmüştür.
D-)Karar:
Açıklanan nedenlere göre; mahkemece 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7.maddenin 2.fıkrasına göre yargılamaya devam olunarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde kamu davasının durmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi değişik gerekçe ile yerinde görüldüğünden, Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/06/2017 tarihli ve 2017/76 esas, 2017/463 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının ( a ) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
21/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.