13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2063 Karar No: 2020/4623 Karar Tarihi: 02.06.2020
Konut dokunulmazlığını ihlal - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2063 Esas 2020/4623 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, konut dokunulmazlığını ihlal ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükümlerine çarptırılmıştır. Hakaret suçundan tayin edilen 1500 TL adli para cezası itibariyle temyiz mümkün değildir. Konut dokunulmazlığı ihlali suçu için yapılan uzlaşma teklifi usulsüz olduğu için yeniden değerlendirmeye tabi tutulması gerekmektedir. Bu nedenle, mahkeme hükmü bozuldu ve karar açıklandı. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesin hükümlerdir. Konut dokunulmazlığı ihlali suçu, TCK 116. maddesi tarafından cezalandırılmaktadır.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I)Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında hakaret suçundan dolayı tayin edilen 1500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazının tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, II)Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde; Hakaret ve tehdit suçlarından uzlaştırma teklifinde bulunulduğu, TCK 116. maddede belirtilen konut dokunulmazlığının ihlali suçunun suç tarihi olan 19/10/2012 tarihinde de uzlaşmaya tabi olduğu ancak usulune uygun uzlaşma teklifi yapılmadığı anlaşılmakla, mahkemece usulune uygun uzlaşma teklifi yapılıp uzlaştırma işlemi yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 02.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.