Tebliğname No : 4 - 2011/10327
MAHKEMESİ : Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/02/2010
NUMARASI : 2009/320 Esas, 2010/21 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mahkemece "Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumuna göre 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına", "Sanığın geçmişi ve duruşmadaki şahsi haline göre cezasının ertelenmesi halinde ileride suç işlemekten çekineceği kanaatine varılmadığından" cezalarının ertelenmesine yer olmadığına dair gösterilen gerekçeler yasal ve yeterli görüldüğünden tebliğnamede bu hususlarda bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık müdafiin temyiz dilekçesinde sanığın psikolojik tedavi gördüğünü beyan ettiğinden, bu husus araştırılıp gerektiğinde TCK"nın 32. maddesi kapsamında, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinde azalma olup olmadığı hususunda CMK"nın 74. maddesindeki usule göre ayrıntılı raporu alınarak sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
Polis memuru olan müştekinin, sanığın kimlik sorgulama işlemini tamamladıktan sonra, sanığın müştekiye karşı cebir ve tehdit göstermek suretiyle direndiğinin iddia ve kabul edildiği olayda, sanığın bu aşamada kendisine ifa edilen hangi görevin yapılmasını nasıl engellediği karar yerinde denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle gösterilmeden ve eylemin TCK"nın 106/1. maddesinde yer alan tehdit ve 86/3-c maddesinde düzenlenen kamu görevlisini kasten yaralama suçlarını oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan yazılı şekilde görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Hakaret eyleminin aleni yer olan cadde üzerinde işlenmesine rağmen hükmolunan cezanın TCK"nın 125/4. maddesi ile artırıma tabi tutulmaması,
Hakaret suçunun yakınıcının haksız fiiline tepki olarak işlendiği anlaşıldığı halde TCK"nın 129. maddesi tartışılıp, tatbiki yerine haksız tahrike ilişkin 29. madde ile uygulama yapılması,
Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama süresindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki etkileri gibi nedenler yerine yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle takdiri indirim uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Adli sicil kaydındaki hükümlülüklerinin silinme koşulu oluşan sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin "Neden ve koşulları bulunmadığından" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinin tatbik edilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.