2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/30820 Karar No: 2017/3387 Karar Tarihi: 23.03.2017
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30820 Esas 2017/3387 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını işlediğine yönelik delillerin yeterli olduğu gerekçesiyle mahkumiyetine karar verdi. Ancak mahkeme, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hükmedilen cezanın alt sınırının gözetilmediği, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında uygun madde uygulanmadığı ve yargılama giderlerinin nasıl tahsil edileceğinin belirtilmediği gerekçeleriyle kararı bozdu. Kanun maddeleri ise, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesi ve tekerrüre esas sabıkası bulunan hakkında 5237 sayılı TCK\"nın 58. maddesi olarak belirtildi. Ayrıca, yargılama giderleri ile ilgili olarak ise 5271 sayılı CMK\"nın 326/2. maddesi gereği sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiği belirtildi.
2. Ceza Dairesi 2014/30820 E. , 2017/3387 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın tüm aşamalarda yüklenen suçu işlemediğini savunması karşısında, sanığın savunmasının aksine, yüklenen suçu işlediğine yönelik, diğer sanık ..."in soyut iddiaları dışında mahkûmiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, somut ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine, yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule ve uygulamaya göre de; 1-İşyeri dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesi gereğince temel ceza tayin edilirken öngörülen hapis cezasının alt sınırının 6 aydan başladığı gözetilmeden, 4 ay hapse hükmedilerek eksik ceza tayini, 2-Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, 3-5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi gereğince sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları gerekirken, yargılama giderlerinin ne şekilde tahsil edileceğinin gösterilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.