MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, ihbar tazminatı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ücretli izin alacağı, ücret alacağı, dini ve milli bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak, normal zamanlarda 12 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalıştığını, bu durumlarda 30 çeken aylarda 240 saat, 31 çeken aylarda ise 252 saat çalışma yapıldığını, ancak ramazan ayı yada sitelerde hırsızlık olması gibi durumlarda çalışma süresi boyunca değişik zamanlarda toplamı yaklaşık 6 ay süren dönemde günlük hiç hafta tatili yapılmadan sürekli olarak 12 saat çalışma yapıldığını, iş sözleşmesini ücret ve fazla çalışma alacakları ödenmediğinden haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, yıllık ücretli izin ve ödenmeyen ücret alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini ve fazla çalışma alacağının olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın fazla çalışma alacağı ve genel tatil alacağı açısından reddine, diğer alacakların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı, fazla çalışma alacağının olduğu gerekçesi ile temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma alacağının olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının güvenlik görevlisi olarak, 12 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu durum karşısında davacının haftalık 45 saati aşan çalışması vardır. Şöyleki davacı ilk hafta çalışmasında, haftanın ilk günü pazartesi günü 08.00 da işe başlasa 12 saat çalışıp akşam 20.00 da işten çıkacak 24 saat dinlenme olduğundan Salı günü akşam 20.00 da işe gelecek, 12 saat çalışıp, çarşamba 08.00 de mesaisi sona erecek ve 24 saat dinlenme Perşembe 08. 00 de tekrar işe başlayacaktır. Bunun böyle devam ettiği düşünülürse, davacının fazla çalıştığı anlaşılacaktır. Bilirkişi ise bir gün 12 saat çalışma ertesi gün tamamen izinli olduğu gibi hesaplama yapmıştır. Oysa davacı örneğin akşam 20.00 da işten çıktığında ertesi gün tam gün izin yapmamakta, 24 saat sonra akşam 20.00 da işe gelmektedir. En azından haftada 7.5 saat fazla çalışması vardır. Ayrıca gece çalışması da gözetilerek, gerekirse ek rapor alınmak suretiyle davacının fazla çalışma alacağının hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken, reddine karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.