Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4537 Esas 2017/1039 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Sanık ... hakkında: beraat
Sanık ... hakkında: mahkumiyet

Katılan vekilinin her iki sanık hakkında verilen hükümleri temyiz ettiğinin kabulü ile yapılan incelemede;
1) Sanıklar hakkında "2004 ve 2005 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçlarından kamu davası açılmış olması, her bir takvim yılında sahte fatura düzenlemek eyleminin birbirinden ayrı ve kendi içerisinde teselsül eden suçlar olduğu gözetilmeden hangi yıldan hüküm kurulduğu anlaşılamayacak biçimde yazılı şekilde sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında da mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, vergi inceleme ve tekniği raporlarında faturaların varlığından söz edilmesine rağmen dosya içine konulmadığının anlaşılması karşısında;suça konu faturaların onaylı suretleri getirtilip incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığı tespit edilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yetinilerek ""sahte fatura düzenlemek"" suçu nedeniyle sanık ... hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.