Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/5366 Esas 2018/13609 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5366
Karar No: 2018/13609
Karar Tarihi: 31.05.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/5366 Esas 2018/13609 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işveren tarafından haksız olarak iş sözleşmesinin feshedilmesi sonucu davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti ve ikramiye alacağının davalıdan tahsili için dava açmıştır. Personel Yönetmeliğinin 91. maddesi gereği kıdem tazminatının yıllık otuzbeş günlük ücret üzerinden hesaplanması gerektiği belirtilmiştir. Davalı vekili ise Personel Yönetmeliğinin 91. maddesinin değiştirildiği ve davacıya bu değişikliğin tebliğ edildiğini savunmuştur. Yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ancak, Yargıtay 22. Hukuk Dairesi tarafından yapılan incelemede, işe başlatılmayarak gerçekleşen fesih tarihi yerine geçersiz sayılan fesih tarihinden itibaren faiz yürütülmesinin yanlış olduğu ve 10 yıl 1 ay 21 günlük çalışma süresine dört aylık boşta geçen sürenin ilavesi ile 10 yıl 5 ay 21 gün için tazminat ve alacakların hesaplanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: Personel Yönetmeliği, 4857 sayılı İş Kanunu, 818 sayılı Borçlar Kanunu.

22. Hukuk Dairesi 2018/5366 E. , 2018/13609 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı işveren tarafından iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, kıdem tazminatının Personel Yönetmeliğinin 91. maddesi gereğince yıllık otuzbeş günlük ücret üzerinden hesaplanarak ödenmesi gerekirken eksik ödendiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti ve ikramiye alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, Personel Yönetmeliğinin 91. maddesinin değiştirildiğini ve davacıya bu değişikliğin tebliğ edildiğini, ayrıca anılan Yönetmeliğin 91. maddesinin davacı hakkında uygulanmasının mümkün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen karar Dairemizin 07.09.2015 tarih, 2015/19153 esas- 2015/24124 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Dosya içeriğine göre davacı 04.08.1999 tarihinde işe girmiş ve iş sözleşmesi 25.09.2009 tarihinde feshedilmiştir. İşe iade kararının onanmasından sonra süresi içerisinde işe başlatılma talebinde bulunmasına rağmen başlatılmamıştır. Bu durumda 10 yıl 1 ay 21 günlük çalışma süresine dört aylık boşta geçen sürenin ilavesi ile 10 yıl 5 ay 21 gün için tazminat ve alacakların hesaplanması gerekirken bozma gerekleri bu yönden yerine getirilmeden karar verilmesi hatalıdır.

Yine kıdem tazminatına, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda işe başlatılmayarak gerçekleşen fesih tarihi yerine geçersiz sayılan fesih tarihinden itibaren faiz yürütülmesi de isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 31/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.