13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/30937 Karar No: 2015/37540 Karar Tarihi: 22.12.2015
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/30937 Esas 2015/37540 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalıdan 3.450 TL alacağın tahsili için dava açmış ve mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vererek davalıdan 2.590 TL tahsil edilmesine hükmetmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen kararda, 2.080 TL'yi geçmediği için HUMK'nun 427/2 maddesi uyarınca davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesi, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi.
13. Hukuk Dairesi 2015/30937 E. , 2015/37540 K.
"İçtihat Metni"
...vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında İzmir 5. Tüketici Mahkemesinden verilen 09/06/2015 gün ve ..sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu. KARAR
Davacı, 3.450 TL alacağın tahsili istemiş, mahkemece 09.06.2015 tarihinde davanın kısmen kabulüne 2.590 TL.nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve... sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verild.