Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi, zimmet suçundan sanığın suçlu bulunarak görevi kötüye kullanmaktan mahkum edildiğini belirtmiştir. İstinaf Mahkemesi tarafından yapılan bozma ilamı uyarınca, suçun sübutu halinde ancak görevi kötüye kullanma suçunu oluşturabileceği belirtilerek hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Bu suç için 765 sayılı TCK'nın 240. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı aynı kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu belirtilmiştir. Son suç tarihi olan 26/04/2005 ile inceleme günü arasında bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümün CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulması, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak 765 sayılı TCK'nın 240, 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, ve CMUK'nın 321, 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri belirtilmiştir.