Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/178 Esas 2017/1007 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/178
Karar No: 2017/1007
Karar Tarihi: 15.02.2017

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/178 Esas 2017/1007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mühür bozma suçundan açılan davada, sanık beraat etmiştir. Ancak mahkeme, doğrudan doğruya zarar gören şikayetçi kurumun davaya katılma talebinde bulunduğunu fark etmemiştir. Bu nedenle, şikayetçi kurumun davaya katılması gerektiği belirtilerek hükmün temyiz yetkisi bulunan şikayetçi tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu, sanığın sorgusu yapılmadan da yargılamanın sonlandırılabileceğini belirtmiştir. Ancak, bu durumun sanığın suçsuz olduğundan emin olunması halinde geçerli olacağı ifade edilmiştir. Bu nedenle, sanığa yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve beraat kararının doğru olduğu sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 260/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi
- TCK'nın 203/1. maddesi
- 5353 sayılı Yasa ile eklenen 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193. maddesinin 2. fıkrası

11. Ceza Dairesi 2016/178 E. , 2017/1007 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

Sanığa yüklenen suçtan doğrudan doğruya zarar gören ve 06.11.2013 havale tarihli dilekçe ile vekili aracılığıyla katılma talebinde bulunan şikayetçi kurumun davaya katılan olarak kabulüne karar verilmesi gerekirken talep hakkında herhangi bir karar verilmeden hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olduğundan, 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesi gereğince, hükmü temyiz yetkisi bulunan şikayetçi ...."nin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan olarak, Av. ..."in de katılan vekili olarak davaya kabullerine karar verilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/10/2009 tarih ve 2009/11-89 Esas ve 2009/243 sayılı kararında açıklandığı üzere; 5353 sayılı Yasayla eklenen 5271 sayılı CMK’nın 193. maddesinin 2. fıkrasının konuluş amacı gerekçesinde belirtildiği gibi, sanık hakkında sorgusu yapılmamış olsa dahi mahkumiyet dışında bir hüküm kurulması gerektiğinin anlaşılması durumunda, davanın gereksiz yere uzamaması için 5271 sayılı CMK"nın 193/2. maddesi uyarınca sanığın sorgusu yapılmadan da yargılamanın sonlandırılmasının mümkün bulunduğu, katılan ...."nin özelleştirme tarihi 15/08/2008 olup, mühürleme işleminin bu tarihten sonra yapıldığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/03/2016 tarih, 2015/21-1121 Esas ve 2016/111 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın katılan şirketin özelleştirilmesinden sonra kullandığı elektrik bedelini ödememesi nedeniyle görevliler tarafından konulan mühre rağmen kaçak elektrik kullandığı olayda; TCK"nın 203/1. maddesinde düzenlenen mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı ve sorgusu yapılmayan sanık hakkında verilen hükmün CMK"nın 193/2. maddesine uygun olduğu cihetle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Sanığa yüklenen suçun yasal unsurları oluşmadığından CMK"nın 223/2-a madde ve bendi uyarınca beraati gerektiği mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.