13. Ceza Dairesi 2018/2837 E. , 2018/7554 K.
"İçtihat Metni"KANUN YARARINA BOZMA
Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-f, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/6. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı Kanun’un 231/8. maddesine göre 5 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Menemen 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2011 tarihli ve 2010/373 esas, 2011/693 sayılı kararını müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle hakkında verilen hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-f, 168/2 ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkemenin 21/09/2017 tarihli ve 2016/740 esas, 2017/47 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 02.05.2018 gün ve 94660652-105-35-920-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 09.05.2018 gün ve 2018/38788 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre; karar tarihinden önce 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-f maddesi yürürlükten kaldırılmış olup, sanığa yüklenen eylemin karşılıksız yararlanma suçu olarak aynı Kanun’un 163/3. maddesinde düzenlenmiş olması karşısında, ceza miktarı bakımından 163/3. maddenin daha lehe olduğu ve 168/5. maddede düzenlenen etkin pişmanlık hükümleri yönünden sanığa bilirkişi tarafından normal tarifeye göre hesaplanacak olan cezasız kaçak kullanım bedelini ödeyerek şikâyetçi kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair bildirimde bulunulması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre; karar tarihinden önce 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-f maddesi yürürlükten kaldırılmış olup, sanığa yüklenen eylemin karşılıksız yararlanma suçu olarak aynı Kanun’un 163/3. maddesinde düzenlenmiş olması karşısında, ceza miktarı bakımından 163/3. maddenin daha lehe olduğu ve 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına
karar verilmesi gerektiği hususu gözetilerek, sanığın kurum zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, öncelikle bilirkişiden normal tarifeye göre (vergiler dahil cezasız) kurum zararının belirlenmesine esas olmak üzere rapor aldırılıp ardından sanığa bilirkişi tarafından tespit edilecek vergiler dahil cezasız kaçak kullanım bedeline ilişkin zarar miktarını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair bildirimde bulunularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi nedeniyle kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmüş olduğundan KABULÜ ile karşılıksız yararlanma suçundan sanık ... hakkında Menemen 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/09/2017 tarihli ve 2016/740 esas, 2017/47 karar sayılı kararı ile verilen hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (b) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 17/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.