Taraflar arasındaki “istihkak"   davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 8.İcra Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 9.3.2005 gün ve  2003/1140 E. 2007/270 K.          sayılı kararın incelenmesi  davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin      29.11.2005 gün ve 2005/6370 E. 12379 K. sayılı ilamı ile, (..Uyuşmazlık 3.kişinin İİK.nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu taşınır mallar, haciz tutanağı içeriği davacı 3.kişinin bu tutanaktaki beyanlarına göre borçlu ile davacının birlikte kullandıkları adreste haczedilmiştir. Nitekim davacı yargılama sırasında da borçlunun haciz adresinde faaliyete başladığını, oradaki anlaşma gereğince borçlunun kendisine olan borcunu ödediğinde işyerini tamamen borçluya devredeceği yönündeki beyan ve belgelerini sunmuştur.
Bu durumda, davacı 3.kişi ile borçlunun hacizli malları birlikte ellerinde bulundurduklarının kabulü gerekir. İİK.nun 97/a. Maddesinde öngörülen mülkiyet karinesinin aksini davacının karine aksini her türlü delille kanıtlaması olanaklıdır.
Davacı bir kısım mallara ilişkin faturalar ibraz etmiştir. Bu faturaların hacizli mallara uygunluğu ve gerçekliği saptandığı takdirde karine aksinin ispatlandığının kabulü gerekir.
Yapılacak iş; hacizli mallardan anlayan bilirkişi aracılığı ile gerektiğinde mahallinde keşif yapılarak faturaların mallara uygunluğu saptanarak tacir olan davacı 3.kişinin tutmakla zorunlu  olduğu ticari defterlerinde faturaların, envanterinde hacizli malların kayıtlı olup olmadığı yine uzman bilirkişi aracılığıyla saptanarak oluşacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan eksik inceleme ile verilen karar usul ve yasaya aykırıdır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davacı vekili

  HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 26.9.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.