Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/1311 Esas 2016/2507 Karar Sayılı İlamı

Davacı, sigorta primlerinin (2A) olarak yatırılması gerekirken (1A) olarak yatırıldığını, pirimleri eksik yatırıldığından yılda 90 gün olan itibari hizmet süresi ilavesinden ve yaş haddi indiriminden yararlanamadığını, davalı işyerinde çalıştığı sürenin 506 sayılı kanunun Ek 5/2"de geçen itibari hizmet süresi kapsamında değerlendirilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan vekili tarafından duruşmalı, davalılardan Kurum vekili tarafından duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalılar vekillerinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalı "ye yükletilmesine, 22/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.