Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/21449 Esas 2018/9249 Karar Sayılı İlamı

...

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


1- Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden 20.07.2016 tarihine kadarki dönem itibariyle 2.190 TL"ye çıkarılmıştır.
Temyiz istemine konu alacağa ilişkin hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas-1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Bu itibarla, davacı tarafın temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
2- Davalı vekilinin temyiz istemi yönünden ise;
Davalı vekili, hükmü tebliğden sonraki onbeş gün içinde temyiz etmeyip, karşı tarafın temyiz dilekçesine verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) temyiz etmiştir.
Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
....
Karşı tarafın temyiz itirazı yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle davalının katılma yoluyla temyiz isteminin de REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu her iki taraf yönünden kapalı olmak üzere, 27/09/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.



.......