Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi, katılanlar vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre; sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri dışında, iki yönlü, üç şeritli, asfalt kaplama yolda seyir halindeyken şerit ihlali yaparak, karşı yönden gelen araçlara ait orta şerit üzerinde ölenin idaresindeki motosikletle çarpışması neticesinde bir kişinin ölümüne tam kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda; mahkemenin sanık hakkında tayin ettiği ceza miktarında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1) Sanığın yerleşim yeri dışında, iki yönlü, üç şeritli, asfalt kaplama, iniş eğimli yolda seyir halindeyken karşı yönden gelen araçlara ait orta şeride girerek, karşı yönden kendi şeridinde gelmekte olan katılanın idaresindeki motosiklete çarpması neticesinde bir kişinin ölümüne tam kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda; ters yönde seyreden sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerinin uygulamaması;
2) Sanık hakkında TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl süreli hapis cezasında, aynı kanunun 62 maddesi uyarınca 1/6 oranında takdiri indirim uygulanarak belirlenen 2 yıl 6 ay süreli hapis cezasının, yine aynı kanunun 50/4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi ve aynı kanunun 52/2 maddesi ile yapılan uygulama sırasında hesap hatası yapılarak sonuç adli para cezasının 18.200 TL yerine, yazılı şekilde 18.000 TL olarak eksik belirlenmesi,
3) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin kararda belirtilmemesi suretiyle TCK’nın 52/4 maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup; sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.