Tebliğname No : 5 - 2012/169116
MAHKEMESİ : Kastamonu 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2012
NUMARASI : 2011/159 Esas, 2012/209 Karar
SUÇ : İhmal suretiyle görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosyada mevcut belgeye göre Ş.. G.."ün evine 2.6 km uzaklıkta olmakla daha yakın olan başka bir devlet hastahanesine götürülmeyişinin sebebinin merkezden yapılan yönlendirme olduğu, ..hastahanelerde yapılan tedavinin doktor imzası ile verilen ve kırmızı reçeteye tabi olan bir ağrı kesici uygulaması yapmaktan ibaret bulunduğu, bu haliyle Şerife Bacı Devlet Hastahanesi"ne getirilen Ş.. G.."ün tanık beyanı ile doğrulanan kendi iddiasına göre ağrı kesici uygulamasından önce mazur görülebilecek bir sebep olmaksızın hastahanede bekletildiğinin sabit olduğu, sanığın ilk önce hastaya müdahale etmesi gerekirken bu müdahaleyi usule ilişkin tartışmalar sonrasına bırakmak sureti ile atılı suçu işlediği kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de;
Beyanlara göre, daha önce yapılmış olan müdahalelerdeki memnuniyeti nedeniyle, hastanın talebi üzerine, sanığın görev yaptığı hastaneye getirildiği, acil serviste nöbetçi bulunan sanığın savunmasında, hastanın getirilirken KKM tarafından acil sağlık hizmetlerine aykırı olacak şekilde kendilerine bilgi verilmediğini, hastanın evi ve konumu nedeniyle 112’nin hastayı Dr. Münif İslamoğlu Hastanesine götürmesinin daha uygun olacağını söylemesi üzerine, görevlilerle arasında tartışma çıktığını, bu nedenle hastanın bir süre bekletildikten sonra iğnesinin yapıldığını savunması, tanık Soner’in beyanında, sanığın kendisine “hastanın her an bir atak geçirebilecek durumda olduğu bizim hastahanemizde de yalnızca çocuk yoğun bakımı bulunduğu için eğer hastahanede ağrı kesici verilmesi sonrası kanserin geldiği nokta itibariyle bir atak geçirirse acil müdahale şansının olmadığı, Münif İslamoğlu Hastahanesi"nde daha fazla yoğun bakım ünitesi olduğu ve ortopedi servisi olduğu için ağrı sebebiyle tedavinin orada yapılmasının uygun olduğunu” söylediğini ifade etmesi karşısında, hastanın konumuna göre daha yakın bir sağlık kuruluşu varken 112 görevlilerinin hastanın talebi üzerine daha uzak bir mesafedeki kuruluşa hastayı götürme yetkilerinin bulunup bulunmadığı, Ş.. G.."ün mevcut
rahatsızlığı nedeniyle yapılacak ağrı kesici enjeksiyon işleminin acil müdahale kapsamında bulunup bulunmadığı, müdahale acil kapsamında değilse yapılması gereken işlemin ne olduğu, hastanın getirilmeden önce kuruma haber verilmesinin gerekip gerekmediği, tanık Soner’in beyanı nazara alındığında sanığın hastanın konumuna daha uygun olduğunu düşündüğü başka bir hastaneye götürülmesini isteyip isteyemeyeceği hususlarında Acil Servis Hizmetlerini Uygulanması hakkındaki tüm mevzuat nazara alınarak konusunda uzman bilirkişiden rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Gerekçe kısmında sanığın eylemine uyan TCK’nın 257/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği ifade edilmesine karşın anılan maddenin 1. fıkrası uyarınca hüküm kurulması suretiyle hükmün karıştırılması,
Temel cezanın belirlenmesinde, TCK"nın 61. maddesinin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği de gözetilmeden, olayın oluşumu ve cereyan tarzına uygun düşmeyen esası itibariyle de objektif cezalandırma şartı kabul edilmesi gereken, yasa maddesinin tekrarından ibaret gerekçelerle temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi,
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 08/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.