Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/16814 Esas 2015/100 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı ...Şti. vekili ve davalılardan ... Şti. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
1-5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.893,60 TL"dir.
Davacı vekili tarafından temyize konu edilen miktarın 1.592,53 TL olması nedeniyle 16.07.2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün davacı yönünden kesin olması nedeniyle reddi gerekmiştir.
2- Davalı ... Şti. vekilinin temyiz itirazlarına gelince; davacı 22.09.2011 tarihli fatura ile dava konusu krank milini davalı .... Şti."nden satın almıştır. 23.09.2011 tarihinde mahkemeye başvurarak ayıba yönelik tespit yaptırmış, tespit sonrası düzenlenen 28.09.2011 tarihli bilirkişi raporunda krank milinin ayıplı olduğu belirlenmiştir. Ne var ki, anılan tespit dosyasında davalı ... ve Tic. Ltd. Şti. taraf olarak gösterilmediği gibi, 28.09.2011 tarihli bilirkişi raporu da bu davalıya tebliğ edilmemiştir.
6762 sayılı TTK"nun 25/3 (6102 sayılı TTK"nun 23/c) maddeleri uyarınca “Emtianın ayıplı olduğu teslim sırasında açıkça belli ise alıcı 2 gün içinde keyfiyeti satıcıya bildirmeye mecburdur. Açıkça belli değil ise alıcı emtiayı teslim aldıktan sonra sekiz gün içinde muayene etmeye veya ettirmeye ve bu muayene neticesinde emtianın ayıplı olduğu ortaya çıkarsa, haklarını muhafaza için keyfiyeti bu müddet içinde satıcıya bildirmeye mecburdur. Diğer hallerde Borçlar Kanununun 198. maddesinin ikinci ve birinci fıkraları tatbik olunur."
Somut olayda, ayıbın delil tespit raporu davacı tarafa 11.10.2011 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı TTK"nun 25/3.maddesinde öngörülen süreler içerisinde davalıya usulüne uygun ayıp ihbarında bulunulduğunu kanıtlayamamış, iş bu dava da yasal süreler geçtikten sonra açılmıştır. Bu durumda mahkemece, süresinde yapılmış bir ayıp ihbarı bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının mahkeme hükmünün davacı yönünden kesin olması nedeniyle Reddine; 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı .... Şti. lehine BOZULMASINA, peşin harçların istek halinde iadesine, 13.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.