MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar .. ve diğeri aleyhine 06/01/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılardan .. imtiyaz sahibi ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... imtiyaz sahibi .. aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyizlerine gelince;
Dava, basın yoluyla kişilik haklarının ihlalinden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan .. imtiyaz sahibi .. tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece ... gün ve .. esas, ... karar sayılı karar ile “...” dair verilen karar davalılardan sadece ... tarafından temyiz edilmiş ve Dairemizin .. gün ve .. esas, ... karar sayılı ilamı ile bu davalı yararına “... daha alt düzeyde manevi tazminat takdiri için...” bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmuş ancak her iki davalıyı da kapsar şekilde daha alt düzeyde manevi tazminata karar verilmiştir. Daha önce, mahkemece verilen 26/12/2013 günlü karar diğer davalı ... tarafından temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir. 6100 sayılı HMK"nın 114/i bendinde bu husus dava şartı olarak kabul edilmiş olup ileri sürülmese dahi dava şartlarının mahkemece resen nazara alınması gerekir. Kesinleşmiş bir konuda yeniden hüküm kurulması doğru değilse de, anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’un 438/7. maddesi gereğince karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle; hüküm fıkrasının 1 nolu bendinin iptal edilerek yerine;
"1- Davalılardan ... ile ilgili 26/12/2013 tarihli hüküm anılan davalı tarafından temyiz edilmeyerek kesinleşmiş olduğundan ... hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına. "2- .. TL manevi tazminatın 11/11/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan .. imtiyaz sahibi ... (... aleyhine ilk kararda hüküm altına alınan miktarla tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla) tahsil olunarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin taleplerinin reddine" yazılmasına, davalı .. imtiyaz sahibi ...."nin diğer temyiz istemlerinin (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.