Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/229 Esas 2016/2476 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/229
Karar No: 2016/2476
Karar Tarihi: 22.02.2016

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/229 Esas 2016/2476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden ötürü maddi tazminat ödenmesini talep etmiştir. Mahkeme, %9 fark maluliyet oranı nedeniyle maddi tazminatın belirlenmesine karar vermiş ve davacıya ödenmesine hükmetmiştir. Ancak, davalı vekili, ıslah dilekçesi ile artırılan tazminatın zamanaşımına uğramış olduğunu belirterek itiraz etmiştir.
Kararda, iş mahkemesince belirlenen tazminatın kesinleştiği tarihle artırılan tazminat miktarı arasında zamanaşımı açısından ayrım yapılması gerektiği ve bu konuda kanuni bir düzenlemenin bulunduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, talep artırımı yapılan tazminat miktarı bakımından zamanaşımının işlemeye devam ettiği ifade edilmiştir.
Kararda, zarar görenin zararı öğrendiği tarihten başlayarak 10 yıllık zamanaşımı süresinin işlemeye başladığı vurgulanmıştır. Bedensel zararların gelişim gösterdiği durumlarda, hastalık seyrinin tamamlandığı tarihin esas alınması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
-Türk Borçlar Kanunu’nun 146. maddesi (Borçlar Kanunu’nun 125. maddesi)
-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 107. maddesi (belirsiz alacak davası)
-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 109. maddesi (kısmi dava)

21. Hukuk Dairesi 2016/229 E. , 2016/2476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenler ile temyiz kapsamı ve nedenlerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, meslek hastalığına dayanan % 9 fark maluliyet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda 5.570,00 TL maddi tazminatın tespit tarihi olan 02.08.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davacının 02.08.2005 tarihinde tespit edilen fark maluliyet oranının % 9 olduğu, 26.06.2015 tarihli dava dilekçesi ile 2.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesinin talep edildiği, davacı vekilince sunulan 16.11.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat isteminin 5.570,00 TL olarak artırıldığı, talep artırım dilekçesinden sonra davalı vekilinin 24.11.2015 tarihli duruşmada ıslaha karşı zamanaşımı def"i nde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık bu tür davalarda T.B.K" nın 146.maddesi (B.K.’nun 125.md) gereğince uygulanmakta olan 10 yıllık zaman aşımı süresinin hangi tarihte başlatılması gerektiği noktasında toplanmaktadır.
Uygulama ve öğretide kabul edildiği üzere, zamanaşımı failin ve zararın öğrenildiği tarihten başlatılmalıdır. Zarar görenin zararı öğrenmesi demek, zararın varlığı, mahiyeti ve esaslı unsurları hakkında bir dava açma ve davanın gerekçelerini göstermeye elverişli bütün hal ve şartları öğrenmiş olması demektir. Vücut bütünlüğünün ihlalinden doğan zarar, ancak bakım ve tedavi sonucunda düzenlenen hekim raporuyla belirli bir açıklığa kavuşur. Bedensel zararın gelişim gösterdiği durumlarda zamanaşımına başlangıç olarak hastalık seyrinin yani gelişimin tamamlandığı tarihin esas alınması gerekir.
Somut olayda, tazminatın 26.06.2015 tarihli dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 6100 sayılı HMK"nın 109. maddesinde öngörülen kısmi dava olarak talep edildiği ortadadır. Bu duruma göre zamanaşımı süresi dava dilekçesi ile talep edilen maddi tazminat yönünden dava tarihi itibariyle kesilerek, bakiye alacak miktarı yönünden işleyeme devam edecektir.
Hal böyle olunca, davacı vekilince sunulan 16.11.2015 tarihli ıslah dilekçesi niteliğindeki talep artırım dilekçesine karşı davalı vekilince süresi içinde sunulan zamanaşımı def"i nin değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın 6100 sayılı HMK"nın 107. maddesinde düzenlenen belirsiz alacak davası niteliğinde açıldığının kabul edilerek, 16.11.2015 tarihli talep artırım dilekçesine değer verilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
22.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.