Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10103 Esas 2019/7926 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 22/4, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olay anında aracı kullanmadığına dair yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
11.10.2013 tarihinde, saat: 10:30’da, meskun mahalde, iki yönlü, 8 metre genişliğinde asfalt yolda, ehliyetsiz olarak sanık sevk ve idaresindeki araç ile seyir halinde iken no:52’e geldiğinde birden geri dönüş manevrası yaptığı sırada aracının sağ ön kısmı ile taşıt yolu kenarında yürümekte olan yaya Manigül Karadağ‘a arkasından çarpması sonucu, basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati fonksiyonlarına orta 2. derece etkileyecek şekilde kemik kırığı oluşacak nitelikte yaralandığı olayda; sürücü belgesiz araç kullanmanın tek başına bilinçli taksir koşullarını oluşturmaya yeterli olmayacağı kabul edilmekle, sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, müştekinin 10.07.2015 tarihinde keşif aşamasında sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 01/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.