Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4963 Esas 2017/943 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4963
Karar No: 2017/943
Karar Tarihi: 13.02.2017

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4963 Esas 2017/943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında 2007 yılında işlenen vergi usul kanununa muhalefet suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak kararda bazı hususlar yasaya aykırı bulunarak bozulmuştur. Öncelikle, \"sahte fatura düzenlemek\" ve \"sahte fatura kullanmak\" suçlarının birbirinden ayrı suçlar olduğu belirtilerek, dava açılması halinde birleştirilmesi ve sonuca göre karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, mahkeme kararlarının gerekçeli olarak açıklanması ve Yargıtay denetimine olanak sağlaması gerektiği vurgulanmıştır. Son olarak, sanıkların hapis cezası ertelenmesi nedeniyle hak yoksunluklarının uygulanmamasının kanuna aykırı olduğu ifade edilmiştir. Kanun hükümleri olarak ise Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34/1, 230, 232 ve 289. maddeleri ile, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2016/4963 E. , 2017/943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanıklar hakkında 2007 takvim yılında işledikleri suç nedeniyle zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılması mümkün görülmüştür.
1- “Sahte fatura düzenlemek” ve “sahte fatura kullanmak” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, 5271 sayılı CMK.nun 225. (1412 sayılı CMUK.nun 257 ve 150.) maddesi uyarınca hükmün konusu, duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, iddianamede sanıkların 2004-2005-2006 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından cezalandırılmalarının talep edildiği, Gelir İdaresi Başkanlığı mütalaasının ve vergi suçu raporu,vergi tekniği raporlarının ise sahte fatura düzenlemek suçu ile ilgili olduğu anlaşılmakla; sahte fatura düzenlemek suçundan Cumhuriyet Başsavcılığı"na ihbarda bulunulup dava açılması halinde birleştirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde "sahte fatura kullanmak" suçundan yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 34/1, 230, 232 ve 289. maddeleri gereğince mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, zincirleme suç hükümlerinin hangi nedenle uygulandığının, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden Anayasa ve 5271 sayılı Kanun"un amir hükümlerine aykırı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
3- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uzun süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında uygulanmaması,

Yasaya aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.