Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9681 Esas 2017/6464 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9681
Karar No: 2017/6464
Karar Tarihi: 17.05.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9681 Esas 2017/6464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mağdurları yaralama suçundan verilen cezalara yönelik temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilmesine karar verilmesi, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesine ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle bozuldu. Kararda, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca tayin edilen cezaların temyizin mümkün olmadığına dikkat çekildi. Kanun maddeleri açıklandıktan sonra hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi hükmünden \"ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına\" ibaresinin çıkarılması kararı verilerek hüküm düzeltildi ve onandı.
Kanun Maddeleri:
- 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi

3. Ceza Dairesi 2016/9681 E. , 2017/6464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."i yaralama eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Kanunun 26.maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ...’ı yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesindeki “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması halinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmından “... ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin karar metninden çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.