17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4561 Karar No: 2018/6840 Karar Tarihi: 07.05.2018
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4561 Esas 2018/6840 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık davasında yerel mahkemenin verdiği mahkumiyet kararını bozmuştur. Sanık ile diğer sanık, şantiye alanında bulunan kabloları çalıp araçlarının üstüne yükledikten sonra pişmanlık duyarak eylemlerinden vazgeçmişlerdir. Bu durumda, Sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, savunma hakkının kısıtlanması ve TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 36. maddesi (gönüllü vazgeçme), TCK'nın 35. maddesi (suç teşkil eden fiillerin cezalandırılması), CMK'nın 226. maddesi (ek savunma hakkı), TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunluğu).
17. Ceza Dairesi 2016/4561 E. , 2018/6840 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-5237 sayılı TCK"nın 36/1. maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçme hükmünün failin icra hareketlerini bitirme olanağı varken iradesi ile pişmanlık duyarak kendiliğinden eylemine son vermesi veya icra hareketlerim sürdürme ya da sonucu gerçekleştirme olanağı bulunduğu halde gönüllü olarak neticenin meydana gelmesini önlemesi halinde uygulanabilen bir yasa normu olduğu; somut olayda, sanık ile temyiz dışı diğer sanığın birlikte, şantiyenin içerisinde konteynırın yanında bulunan 3 adet rulo halinde olan 4 kablo parçasını araca yükledikleri, 300 metre kadar gittikten sonra, olay yeri raporuna ve tanık ..."in beyanına göre; şantiye alanından çıkmadan herhangi bir engelle karşılaşmadan önce pişmanlık duyarak eylemlerinden vazgeçerek aracı durdurdukları ve kabloları araçtan inerek oldukları yere bıraktıklarının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 36. maddesi uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği halde, yazılı gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi; 2-Kabul ve uygulamaya göre de; 1-İddianameyle sanık hakkında TCK’nın 35. maddesinin uygulanması istendiği halde, CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, 2-Anayasa Mahkemesı"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından CMUK"nun 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 07/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.