3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/11341 Karar No: 2017/6463 Karar Tarihi: 17.05.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11341 Esas 2017/6463 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2016/11341 E. , 2017/6463 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine dair 11/03/2016 günlü ek kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, ancak ek karara karşı temyiz isteminde bulunulmadığı gözetilerek yapılan incelemede; 1) Sanık ... hakkında katılan ..."i yaralama ve mala zarar verme eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Tayin edilen cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Kanunun 26.maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince temyizi mümkün olmadığından, sanığın ve katılanın temyiz istemlerinin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında katılan ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, Ancak; 1) Sanığın üzerine atılı kasten basit yaralama suçunun uzlaşma kapsamında kaldığı, 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi dikkate alınarak kovuşturma şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiğinden öncelikle CMK’nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma girişiminde bulunulması ve sonuçsuz kalması halinde yargılamaya devam edilerek hükmün kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, 2) Sanığın tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetinin, CMUK"un 305/1 maddesi gereğince miktar itibariyle kesin olmasına, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi hükmü gözetilerek CMUK"un 305/son maddesine göre, miktar itibariyle kesin olan adli para cezalarının tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının belirtilmiş olmasına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; 17.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.